W niedzielę 21 listopada o godz. 16.00, w przededniu liturgicznego wspomnienia św. Cecylii, patronki zarówno chórów kościelnych, jak i organistów, ks. Wojciech odprawił Mszę św. w intencji chórzystów, ich rodzin, dyrygenta, organistów oraz wszystkich osób grających i śpiewających w parafialnej scholi i zespole muzycznym. Przypominając życie i męczeńską śmierć św. Cecylii, życzył parafianom, którzy posiadają talenty muzyczne, by pamiętali, że złą rzeczą jest zaniedbywać otrzymane od Boga dary. – O św. Cecylii posiadamy niewiele informacji potwierdzonych historycznie, gdyż w pierwszych wiekach chrześcijaństwa nie przywiązywano wagi do zapisów hagiograficznych - podkreślał ks. Wojciech, przedstawiając opis męczeńskiej śmierci św. Cecylii, oparty na zapisach z V wieku.

Cecylia, pochodząca ze znakomitej rzymskiej rodziny, była olśniewająco piękna. Jako młoda dziewczyna na zabój zakochała się w Jezusie Chrystusie, któremu ślubowała wierność bez względu na wszystko. Rodzice, mając inne plany, przeznaczyli ją dobrze urodzonemu poganinowi Walerianowi. Narzeczonemu Cecylia wyznała swoją tajemnicę dzień przed ślubem, a on nie tylko uszanował jej ślub czystości, ale sam się nawrócił i wraz ze swoim bratem przyjął chrzest z rąk papieża św. Urbana. Wkrótce w Rzymie wybuchło kolejne krwawe prześladowanie chrześcijan. Cecylię, jej męża i szwagra skazano na śmierć. Żołnierze, którzy ją aresztowali, byli pod takim wrażeniem jej urody, że błagali ją, by odstąpiła od wiary. Cecylia miała im odpowiedzieć: "Umrzeć nie znaczy stracić swej młodości, lecz zamienić ją na lepszą. Jest to tak, jakby oddać błoto, a otrzymać w zamian złoto. Mój Pan oddaje stokroć więcej, niż Mu się ofiaruje". Zginęła okrutną śmiercią. Duszono ją parą w łaźni, a ona czuła zapach kwiatów, w końcu podcięto gardło, co również jej nie uśmierciło. Zmarła dopiero po trzech dniach.

W naszym kościele niedzielna Msza św. była wyjątkowa, gdyż mieliśmy możliwość usłyszeć śpiew naszego parafialnego chóru, który powstał z inicjatywy organisty Łukasza Herby. Nowy chór przejął nazwę po chórze, który przed laty śpiewał w naszej parafii, zyskując liczne nagrody. – Pamiętajmy, że chórzyści swoim śpiewem modlą się, nie mówmy zatem, że występują - mówił ks. Wojciech, a ks. proboszcz w imieniu swoim i całej wspólnoty parafialnej podziękował wszystkim, którzy grają i śpiewają za to, że znaleźli czas, by chwalić pieśnią Boga w naszym, kościele. - Waszą patronką jest św. Cecylia, jej życie stało się pieśnią, którą śpiewała całą sobą Jezusowi Chrystusowi - przypominał ks. proboszcz.

W niedzielę 21 października 2010 r. podczas Mszy świętej o godzinie 11.00 ku czci Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, do grona Liturgicznej Służby Ołtarza zostali przyjęci nowi ministranci.

Są to: Piotr Jakiełek, Jakub Kowalski, Michał Kowalski, Tomasz Maciążek, Michał Pobiedziński, Kacper Rataj, Sebastian Salamon i Arkadiusz Wiśniewski.

Nowi ministranci przygotowywali się podczas ostatniego roku oraz zdali pomyślnie egzamin ministrancki. Wszystkim chłopcom gratulujemy wytrwałości oraz życzymy pasji ze służby Panu Bogu i Kościołowi.

Był to pierwszy wyjazd zorganizowany przez ks. Zygmunta i był on jak najbardziej udany. W czwartek w godzinach wieczornych grupką młodych ludzi z naszej parafii udaliśmy się na wyjazd w Beskid Śląski. Naszym celem był Szczyrk. Po przybyciu na miejsce, rozpakowaniu bagaży i zjedzeniu pysznej kolacji udaliśmy się na wieczorny spacer po mieście. Późny wieczór upłynął pod znakiem projekcji bardzo „ciekawego” filmu.

Następny dzień przyniósł ze sobą najpierw oczywiście pobudkę, Mszę Świętą, śniadanie, aż wreszcie wyjazd do Wisły, aby zażywać kąpieli w aquaparku. Po półtorej godzinnym szaleństwie przyszła pora na zwiedzanie Wisły i Muzeum Beskidzkiego. Po zjedzonej obiadokolacji, podzieleni na dwie grupy, zagraliśmy w podchody, które zakończyły się przy kościele Matki Bożej Królowej Polski, potocznie zwanym Sanktuarium na Górce. Nie zabrakło tam czasu na Różaniec. Lekko zmęczeni zasypialiśmy przy drugiej części filmu.

Niedzielną Mszę św. o godz. 9.30 w intencji zmarłych pracowników Wyższej Szkoły Inżynierskiej i Politechniki Opolskiej sprawowali bp Andrzej Czaja, ordynariusz diecezji opolskiej, i ks. Eugeniusz Ploch, duszpasterz akademicki. Pracowników, studentów i sympatyków uczelni powitał w naszej parafii ks. proboszcz Tadeusz, który zachęcił do modlitwy za zmarłych, którzy byli związani z Wyższą Szkołą Inżynierską i Politechniką Opolską, a także odczytał nazwiska wykładowców, pracowników administracji i obsługi, którzy odeszli w latach 2009-2010.

– Dobre przykłady chrześcijańskiego życia pociągają – mówił w homilii bp Andrzeja Czaja, podkreślając, że nasze ufne i czujne oczekiwanie na Pana wymaga od nas pracowitości, bez zajmowania się rzeczami niepotrzebnymi. – Nie musimy chodzić ze spuszczoną głową jak skazańcy, bo dzień ostatni przyjdzie(...) Kościół Matka wzywa nas do radości oczekiwania – nauczał biskup. Przeczytaj fragmenty homilii bp. Andrzeja Czai - kliknij

Po Mszy św. można było zabrać pamiątkowy obrazek z wizerunkiem św. Jana z Kęt, patrona obchodów jubileuszu 45-lecia uczelni, a także wrzucić do urny kartę z nazwiskami proponowanych kandydatów do Parafialnej Rady Duszpasterskiej. Jako że dziś przypada niedziela pastoralna w Wyższym Seminarium Duchownym, na pozostałych Mszach św. kazanie głosił ks. diakon Łukasz.

W Dzień Zaduszny, 2 listopada 2010 r., po Mszy św. wieczornej, sprawowanej w intencji zmarłych polecanych w wypominkach, około stu parafian wzięło udział w nabożeństwie poprowadzonym przez ks. Zygmunta i młodzież z DM „Cegielnia”. Idąc procesyjnie na cmentarz, ukryty wśród bloków naszego osiedla, nieśliśmy zapalne znicze i odmawialiśmy Litanię do Wszystkich Świętych.

Na cmentarzu, po pobłogosławieniu zniczy, rozważając śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa, modliliśmy się w intencji tych, którzy odeszli już do wieczności i spoczywają na wszystkich cmentarzach świata. Schola zaśpiewała „W Tobie jest światło, każdy mrok rozjaśnia, w Tobie jest życie, Ono śmierć zwycięża (…)”, młodzież przygotowała rozważania m.in. o rozłące z bliskimi i wierze w życie wieczne. Chrystus pokazał nam, że śmierć nie jest końcem, zatem nie żyjmy tak, jakby nie było wieczności. Ks. Zygmunt poprowadził dziesiątkę Różańca i modlitwy, których odmówienie jest warunkiem uzyskania odpustu zupełnego ofiarowanego za dusze bliskich zmarłych. A po błogosławieństwie zapalone znicze zostały ustawione na grobach i pod krzyżem.

W sobotę 2 stycznia 2010 r. przedstawiciele wspólnot parafialnych uczestniczyli w wieczornej Eucharystii sprawowanej w ich intencji, a następnie zgromadzili się w domu katechetycznym na spotkaniu opłatkowym połączonym ze słodkim poczęstunkiem. Po modlitwie, odczytaniu fragmentu Ewangelii o narodzinach Jezusa Chrystusa i poświęceniu opłatków głos zabrał ks. proboszcz Tadeusz, który przypomniał, że wspólnoty parafialne powinny stawać się zaczynem Królestwa Bożego w tych środowiskach, do których nie mogą dotrzeć kapłani. – Niektórzy ludzie widząc księdza w sutannie, milknął, zamykają się w sobie, a wobec osób świeckich, szanowanych przez nich, otwierają się i zaczynają mówić – zaznaczał ks. Tadeusz, podkreślając, że nikt tak dokładnie nie policzył, ilu wiernych liczy nasza parafia. – Ale ważniejsze jest to, co powiedział Chrystus: idźcie na cały świat i głoście Ewangelię – mówił.

Nim uczestnicy spotkania wzajemnie składali sobie noworoczne życzenia, ks. proboszcz w imieniu swoim i pozostałych księży posługujących w Przemienieniu Pańskim, życzył parafiom skupionym we wspólnotach, by byli ogniem miłości, nadziei i wiary naszej Parafii.

Podczas Eucharystii, która została w naszym kościele odprawiona w czwartek 11 marca 2010 r. o godz. 16.00, ponad 100 osób przyjęło z rąk ks. bp. Pawła Stobrawy sakrament umocnienia Duchem Świętym. – Mamy nadzieję, że poprzez udzielenie młodzieży sakramentu bierzmowania, Duch Święty zainicjuje w nich proces wzrostu i dojrzewania w wierze, nadziei i miłości – mówił ks. proboszcz witając księdza biskupa.

Nim nastąpił obrzęd bierzmowania, młodzież w homilii usłyszała, że nie można ograniczać rozumienia powołania tylko do powołania kapłańskiego. – Swoje życiowe powołanie trzeba realizować w świetle Ewangelii. Otwórzcie drzwi Chrystusowi, bo bez Niego człowiek nie może zrozumieć samego siebie – podkreślał bp Paweł Stobrawa, dodając że sumienne wypełnianie codziennych obowiązków prowadzi do uświęcenia.

Po Mszy św. młodzież podziękowała biskupowi, duszpasterzom i rodzicom oraz otrzymała pamiątkowe krzyże, które poświęcił ks. biskup. O stronę muzyczną liturgii, oprócz organistki, zadbała schola młodzieżowa poprowadzona przez ks. Andrzeja. – Dziękuję zespołowi za podjęcie wysiłku i poświęcenie czasu na przygotowania repertuaru. Życzę również pozostałym z was, byście znaleźli swój sposób zaangażowania się w działalność Kościoła, a zwłaszcza naszej wspólnoty parafialnej – zwrócił się do młodzieży ks. Andrzej

Krótka wycieczka, która rozpoczęła się tuż przed piątkowym wieczorem, a zakończyła w niedzielę ok. godziny 22.00, była dla siedemnastu osób okazją do wspólnej modlitwy, dobrej zabawy, ale także do spotkania z przeszłością. Zrozumienie dziejów naszego narodu, poznanie historii wielkich ludzi, którzy żyli przed nami, stanowi jeden z filarów kształtujących naszą tożsamość, stąd podążanie śladami Sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki, powstańców walczących o wolną Warszawę, a także Fryderyka Chopina to weekend, który na długo pozostanie w pamięci uczestników.

Pierwsza część wyjazdu to nocna Droga Krzyżowa w Licheniu, zwiedzanie Torunia tętniącego życiem o godz. 2.00, refleksja nad tamą we Włocławku, gdzie zamordowany został ks. Jerzy Popiełuszko. Oczywiście trzeba nam wspomnieć, że w między czasie trwały próby scholi w jednym busie oraz konkurs karaoke w drugim, stąd wielokrotnie na myśl nasuwało nam się określenie „rozśpiewana wycieczka”. Nocleg czekał na nas w Ożarowie Mazowieckim, gdzie w parafii Miłosierdzia Bożego posługuje ks. Przemek Krawiec SAC.

Wieczorne czuwanie w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, 11 kwietnia 2010 r., które zaplanowane zostało w związku z 5. rocznicą śmierci sługi Bożego Jana Pawła II, naznaczone zostało stratą, której doznał naród Polski 10 kwietnia 2010 r., gdy na lotnisku wojskowym pod Smoleńskiem rozbił się samolot, na pokładzie którego polska delegacja na czele z Prezydentem RP Lechem Kaczyńskim, leciała na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Stąd, gdy harcerze wnieśli do kościoła biało-czerwoną flagę przepasaną kirem, wszyscy powstali, by w skupieniu i zadumie oddać hołd tym, którzy zginęli. Gdy odczytano nazwiska wszystkich ofiar, ks. Andrzej, prowadzący czuwanie, zaintonował Hymn Polski. To była niezwykle podniosła chwila, gdy w murach naszej świątyni, przy wygaszonych światłach brzmiały słowa Mazurka Dąbrowskiego, śpiewanego przez kilkaset osób.

W poniedziałek 12 kwietnia 2010 r. na wieczornej Mszy św. modliliśmy się w intencji ks. proboszcza Tadeusza, który obchodził swoje 50. urodziny. Jubilatowi życzenia w imieniu całej wspólnoty parafialnej złożył ks. Piotr. – Jesteśmy przy Księdzu i wspieramy Księdza modlitwą, by się Ksiądz wciąż na nowo odradzał w Duchu Świętym – zapewnił ks. Piotr. – Życzymy Księdzu odwagi w głoszeniu Słowa Bożego – mówił ks. wikary, dodając: – Podziwiam Księdza za cierpliwość i duszpasterską mądrość. Młyny Kościoła mielą powoli, a i w Księdza postępowaniu widać spokój w podejmowaniu decyzji.

Gdy odśpiewaliśmy uroczyste Te Deum, głos zabrał ks. Proboszcz: – W obliczu wydarzeń, które przeżywamy trudno o świętowanie. Niemniej wdzięczność Bogu i ludziom, która wypływa z serca, jest konieczna. Wdzięczność Bogu, że powołał do życia, do kapłaństwa, do parafii, ale chcę również podziękować wikarym za życzliwość i dyspozycyjność. Jest nas tylko pięciu księży, a tak wiele osób potrzebuje rozmowy, wiele wspólnot potrzebuje formacji.