Nasz parafianin ks. Przemysław Krawiec 10 maja 2008 roku przyjął święcenia kapłańskie podczas Mszy Św. odprawianej w kościele seminaryjnym Księży Pallotynów w Ołtarzewie. Natomiast w sobotę 24 maja 2008 roku o godz. 15.00 ks. Przemek odprawił Mszę Św. prymicyjną w naszym kościele. Przed tą Mszą księża wraz ze służbą liturgiczną i grupką parafian udali się przed dom ks. Przemka, gdzie gromadzili się już zaproszeni goście.

Po wyjściu przed klatkę ks. Przemek otrzymał błogosławieństwo swojej Mamy, po którym wszyscy wyruszyli w stronę parafialnego kościoła. W czasie przejścia ulicami osiedla i alejkami parku śpiew prowadził zespół muzyczny, który powstał specjalnie na Prymicje ks. Przemka.

W progu świątyni ks. Przemek został serdecznie przywitany przez przedstawiciela wspólnoty parafialnej, a następnie po krótkiej modlitwie przed ołtarzem wraz z księżmi i służbą liturgiczną udał się do zakrystii, by przygotować się do Eucharystii.

Swoją Mszę Św. prymicyjną ks. Przemek odprawiał w obecności najbliższej rodziny, przyjaciół i księży, którzy wpłynęli na jego kapłaństwo. Była to niezwykle uroczysta liturgia, pod koniec której nie zabrakło wzruszających chwil, gdy neoprezbiter dziękował m.in. swojej Mamie, Babci, rodzeństwu, jak również ks. Antoniemu (pierwszemu proboszczowi naszej parafii) i ks. Tadeuszowi.

Zastanawialiście się, co by było, gdyby Chrystus nie zmartwychwstał? Jak pisał św. Paweł: „jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15,14) Ale Chrystus prawdziwie zmartwychwstał i spotyka się z nami. Jest on cały czas obecny w życiu Kościoła jak i w życiu każdego pojedynczego człowieka – pamiętajmy o tym.

„Światło Chrystusa! Bogu niech będą dzięki.” To zawołanie towarzyszyło nam w czasie sobotniego czuwania (19 kwietnia 2008 r.), które zatytułowane zostało „Droga Światła”. Te 1,5-godzinne nabożeństwo to pięć spotkań ze Zmartwychwstałym Panem.

W kościele światła były zgaszone, oświetlono jedynie prezbiterium oraz drogę do niego, na której ustawiono zapalone pochodnie. Tą drogą wniesiono na ołtarz paschał, który jest symbolem zmartwychwstałego Chrystusa, Pismo Święte, w którym obecne jest Jego Słowo i sam Najświętszy Sakrament. W czasie adoracji radośnie śpiewaliśmy „Chwalę Ciebie Panie” a spod dachu kościoła spadały na dół białe płatki kwiatów, jako symbol ogromu łask, którymi wciąż jesteśmy obdarzani.

Po błogosławieństwie, gdy w kościele zapalono światła, a ks. Marian podziękował diakonowi Łukaszowi oraz Piotrowi za przygotowanie tego nabożeństwa, rozległa się burza oklasków. Uczestnicy czuwania zabrali ze sobą do domów płatki, które sypały się z nieba w czasie adoracji, a diakon - wraz z zespołem muzycznym kleryków z WSD w Opolu - zachęcił młodzież do radosnego śpiewu i tańca. Przecież chrześcijanin nie jest posępny i smutny!

21 lipca br. o godz. 23.00 rozpoczyna się nasze wspólne pielgrzymowanie do Litwy. Nasza parafialna grupa liczyła 50 osób. Rankiem następnego dnia nawiedziliśmy sanktuarium w Gietrzwałdzie oraz w Świętej Lipce. Tam uczestniczyliśmy we wspólnej Eucharystii, gdzie dołączyła do nas grupa z Kędzierzyna-Koźla. Do Wilna dojechaliśmy w godzinach wieczornych. Zakwaterowani byliśmy w hotelu Sarunas w Wilnie - warunki były mało pielgrzymkowe, gdyż hotel był bardzo, ekskluzywny. W środę nasza pani przewodniczka Pani Ania odkrywała nam tajemnicę i wyjątkowość tej pięknej stolicy Litwy. Niepowtarzalnym wydarzeniem było spotkanie, tak bardzo bliskie spotkanie z Matką Bożą w Ostrej Bramie. Miejsca związane z Mickiewiczem, Słowackim, rynek, wąskie uliczki z pięknymi kamienicami, kościół św. Apostołów Piotra i Pawła, cmentarz na Antakolu, cerkwie Trójcy Świętej, kościół dominikański Świętego Ducha, cudowny obraz Jezu ufam Tobie, uniwersytet, pałac prezydencki - to tylko niektóre miejsca, które znalazły się na szlaku naszej pielgrzymki.

W niedzielę 24 sierpnia 2008 r. żegnamy w naszej parafii księdza Mariana, który od poniedziałku rozpoczyna pracę duszpasterską w parafii Wniebowzięcia NMP w Raciborzu. Przy tej okazji chcemy Księdzu z serca podziękować za obecność wśród nas, za każdą posługę kapłańską, za każdą rozmowę i gest dobroci. W nowej parafii życzymy Księdzu wielu łask i opieki Matki Bożej.

O godz. 9.30 została odprawiona uroczysta Msza św. dziękczynna za posługę duszpasterską ks. Mariana w naszej parafii. W czasie tej Mszy na twarzach parafian było widać wzruszenie, kilkakrotnie rozległa się burza oklasków, a nasza schola z dedykacją zaśpiewała piosenkę "Życzymy, życzymy...".

Ks. Marian podziękował księdzu Proboszczowi, księżom wikarym oraz wszystkim parafianom mówiąc, że czas przeżyty w naszej parafii był dla niego czasem łaski od Pana.

Ksiądz Marian był w naszej parafii od 2004 roku. Prowadził wspólnotę Dzieci Maryi i Duszpasterstwo Akademickie "Cegielnia". Ponadto pełnił funkcję administratora naszej parafialnej strony internetowej.

W sobotę 18 października 2008 r. Duszpasterstwo Akademickie „Cegielnia” działające przy naszej parafii obchodziło 25-lecie swojej działalności. O godz. 13.00 rozpoczęła się uroczysta Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył ks. Stanisław Dworzak – pierwszy duszpasterz akademicki „Cegielni”. Wszystkich przybyłych gości serdecznie przywitał ks. Tadeusz Muc, który był duszpasterzem w „Cegielni” na przełomie lat 80. i 90.

Ks. Stanisław w czasie homilii wspominał czasy, w których został skierowany na ZWM, by stworzyć dla studentów ośrodek duszpasterski. Opowiadał o pierwszych spotkaniach ze studentami, które wpisane były w klimat ówczesnej Polski I połowy lat 80., o pierwszych wyjazdach rekolekcyjnych, o tworzeniu biblioteki, o projekcjach filmów jak i o powstaniu „Srebrnej 13”.

W czasie tej Mszy św. śpiew prowadzony był przez zespół w skład którego weszli: Tereska, Marysia, Krysia, Ola oraz Piotrek. Specjalnie dla ks. Mariana na wejście została zaśpiewana pieśń „Wzywam Cię”, natomiast z myślą o ks. Piotrze na wyjście w całym kościele rozbrzmiało „Sh’ma Izrael”. To jedne z ulubionych pieśni naszych duszpasterzy, które bardzo często pojawiały się na cegielnianych spotkaniach.

Po Mszy św. wszyscy ustawiliśmy się do pamiątkowego zdjęcia, a potem udaliśmy się do domu katechetycznego na agapę. Ks. Wojtek – aktualny duszpasterz akademicki, wraz ze studentami i absolwentami przygotował wspaniałe przyjęcie, na którym spotkały się „stare i młode Cegły”. Nie zabrakło wspomnień, pamiątkowych fotografii i wspólnego śpiewu. Panowała radosna atmosfera, która jednym pozwoliła powrócić myślami do czasów studenckich a innym pokazała, że wspólnota do której należą ma głębokie korzenie i wspaniałą historię.