W kaplicy Świętej Rodziny stoi sporych rozmiarów scena przedstawiająca narodzenie Pana Jezusa w Betlejem (zobacz zdjęcia). Jest to podarunek od pana Wojciecha Stypułkowskiego, mieszkańca Domu Złotej Jesieni. Architekt dwa lata dopracowywał poszczególne fragmenty krajobrazu i postaci umieszczone na platformie o szerokości 2 metrów.

Najpierw wykonał Świętą Rodzinę, wówczas książki imitowały ściany stajenki, wewnątrz której zamontowane było oświetlenie. – Księżom, którzy mnie odwiedzali, bardzo podobała się ta szopka. Wtedy zdecydowałem się zrobić znacznie większą i pełniejszą scenę. Myślałam, że zajmie mi to miesiąc, może 2 miesiące. Jak się okazało, zajęło mi to znaczenie więcej czasu – opowiada pan Wojciech, który postanowił zbudować stajenkę z myślą o dzieciach, które na świecie zostały bez rodziców. – Gdy moi synowie byli mali, a małżonka poważnie zachorowała na płuca i trafiła na długi czas do szpitala, a potem do sanatorium, moje dzieci znalazły się w domach dziecka – opowiada Wojciech Stypułkowski. – Z dzieciństwa pamiętam, jak wielka panowała radość, gdy w domu pojawiała się choinka a pod nią szopka. Pamiętam też smutek, gdy w którymś roku choinki nie było. Dlatego od dawna chciałem dla synów zrobić szopkę. Przez lata to się nie udało. Synowie dorośli, ale pragnienie we mnie pozostało – mówi pan Wojciech, podkreślając, że pracując dwa lata nad szczegółami stajenki, chciał, by trafiła ona do domu dziecka i tam cieszyła chłopców i dziewczynki.

W Świetlicy Cegiełka i w Klubie Konkretu, które mieszczą się w domu katechetycznym, ferie zimowe były bardzo intensywnym czasem. Sześćdziesięcioro dzieci przez dziesięć dni uczestniczyło w projekcie „Tworzy nas historia”, poprowadzonego w ramach corocznej akcji „Zima w mieście”. Był czas na poznawanie historii o „Rudym”, „Zośce” i „Grocie” Roweckim, bohaterach upamiętnionych nazwami ulic naszego osiedla, którzy przecież kiedyś też byli dziećmi, mieli swoje zabawy i piosenki. Był czas na wizytę w Muzeum Śląska Opolskiego i Centralnym Muzeum Jeńców Wojennych, był również czas na dobrą zabawę, zarówno na kręgielni, na lodowisku, jak i w kinie, a także na pasjonującą wycieczkę do Twierdzy Kłodzkiej i kopalni złota w Złotym Stoku.

Natomiast młodzież spotykała się dopiero w drugim tygodniu ferii. W ciągu pięciu dni przygotowano wiele atrakcji, więc chętni grali w gry planszowe, w których liczył się refleks i skupienie, grali w kręgle i bilard, wspólnie oglądali film, a czwartek pojechali do wrocławskiego „Aquaparku”, gdzie pluskali się w wodzie, szaleli na pontonach i moczyli się w gorących solankach na zewnątrz. Ostatni dzień „Ferii w Klubie Konkretu” spędzili na lodowisku.

Wprawdzie ferie już się skończyły, ale przypominamy, że kolejne spotkanie Klubu Konkretu już w sobotę od 18.00 do 21.00 w salach świetlicy Cegiełka. Zapraszamy młodzież od 15. roku życia.

2 lutego przypada święto patronalne Ruchu Wiara i Światło, do którego należy istniejąca przy naszej parafii wspólnota Sól Ziemi. Dlatego podczas Mszy św. wieczornej modliliśmy się nie tylko - jak w każdy 1. czwartek miesiąca - w intencji powołanych i o nowe powołania kapłańskie, zakonne, misyjne, jak i w intencji Liturgicznej Służby Ołtarza, ale również w intencji osób skupionych w Ruchu Wiara i Światło.

Dwiema krótkimi scenkami, przygotowanymi przez osoby niepełnosprawne i ich przyjaciół, członkowie wspólnoty Sól Ziemi ukazali nam sedno i charakter relacji, które budują. – Żyjemy na poziomie serca. Jesteśmy – podkreślał w kazaniu ks. Marian Kluczny, kapelan grupy, wyjaśniając: – Chrystus, który jest Światłem, przyszedł na świat, by objawić ludziom ludzkie oblicze Boga. Przyniósł miłość, przebaczenie, miłosierdzie, pokój. On przede wszystkim był. Był z tymi ludźmi, którzy Go potrzebowali, którzy uwikłani byli w grzechy, albo cierpieli na różne dolegliwości, albo byli odrzuceni przez ludzi, albo zupełnie zagubili sens życia. Jezus Chrystus przyszedł by być Bogiem z nami.

– Dzisiaj człowiek dla człowieka potrzebującego najczęściej jest tym, któremu wydaje się, że pomaga, czasem tym samym go poniżając. Często bywa, że pomagając, wywyższa siebie. Natomiast wspólnoty Wiara i Światło mają w sobie jeden szczególny akcent, że osoby z upośledzeniem, które są centrum naszych wspólnot, są osobami, do których nie przychodzi się by pomóc, by się nad nimi pochylić. We wspólnotach jesteśmy dla siebie przyjaciółmi – mówił ks. Kluczny. – A przyjaźń to coś więcej niż pomoc, niż pochylenie się nad człowiekiem, bo przyjaźń to bycie z drugim człowiekiem – podkreślał, zaznaczając, że święto Ofiarowania Pańskiego zaprasza wszystkich by być z innymi tak jak Chrystus, by próbować stawać wobec drugiego człowieka i być z nim. – Byśmy nie tłumaczyli się ani naszym zagonieniem, ani naszym zmęczeniem, ani tym, że co najwyżej możemy pomóc materialnie czy dobrym słowem. Bądźmy dla siebie, wobec siebie, ze sobą. W rodzinach. W gronach przyjacielskich. Wtedy przyczynimy się do przemiany świata – życzył wszystkim ks. Kluczny.

W tłusty czwartek tradycji stało się zadość także we wspólnocie Liturgicznej Służby Ołtarza. Na spotkaniu w salce ministranckiej przepyszne pączki znikały w tempie wręcz błyskawicznym.

Jak odnotowali kronikarze - lektorzy, ministranci i kandydaci zjedli łącznie 70 lukrowanych pączków w 15 minut. To był chyba najsłodszy kwadrans w roku. Tym samym zbieranie sił po kolędowym wysiłku, bo przecież ministranci i lektorzy przez kilka tygodni dzielnie odwiedzali parafian wraz z księżmi, okazało się niezwykle radosnym i słodkim spotkaniem.

Zdjęcia ze spotkania można zobaczyć w naszej internetowej galerii - kliknij

Po ekspresowym zjedzeniu 70 pączków w Tłusty Czwartek, lektorzy i ministranci z naszej parafii postanowili jednak zadbać o linię i pojechali w podberlińskie tropiki.

18 lutego zaczęliśmy dzień od Mszy św. w naszej kaplicy, po czym wyruszyliśmy w trasę, dzięki Bożej opatrzności drogi były odśnieżone. Przed południem dotarliśmy na miejsce, gdzie już po chwili grzaliśmy się w morzu północnym oraz saunach. Innych atrakcji było mnóstwo, ale chyba najciekawsze przeżycie to noc na tropikalnej plaży – szczególnie, że w kalendarzu mamy luty.

Następnego dnia, jak już wszyscy zerwali się z plażowych leżaków, wyruszyliśmy do Berlina, by w Polskiej Misji Katolickiej uczestniczyć w Mszy św. To również było piękne przeżycie – spotkać tylu rozmodlonych Polaków w Niemczech. Po Eucharystii pojechaliśmy zobaczyć niemiecki parlament i bramę brandenburską. Do Opola wróciliśmy późnym wieczorem. Zdjęcia z wycieczki - zobacz.

Drodzy parafianie dziękujemy Wam za Wasze wsparcie - tylko dzięki niemu mogliśmy przeżyć tę wspaniałą przygodę! Dziękujemy również Panu Tomkowi i Panu kierowcy Jarkowi za opiekę i wspaniały klimat podczas wycieczki.

Wszystkich chłopców chętnych do wstąpienia w ministranckie szeregi Rycerzy Jezusa zapraszamy na zbiórkę w każdą sobotę o godz. 11.00 w naszym kościele.

LSO Parafii Przemienienia Pańskiego

3 marca odbył się Dekanalny Turniej LSO w Piłce Nożnej. Rozgrywki toczyły się na sali Seminarium Duchownego. Nasza parafia reprezentowana była w trzech kategoriach: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum i Szkoła Średnia.

Po zaciekłej walce, niestety nie udało nam się stanąć na podium. Nie udało się także obronić tytułu Mistrza Dekanatu, stąd musieliśmy oddać Puchar Dziekana Dekanatu Opolskiego lektorom parafii św. Jacka.

Na przyszłość trzeba zadbać bardziej o trening. Chcielibyśmy także kupić stroje piłkarskie dla reprezentacji naszej parafii, gdyby ktoś z parafian chciał wesprzeć tę inicjatywę - będziemy bardzo wdzięczni.

Dziękujemy wszystkim uczestnikom turnieju, a szczególnie ministrantowi Piotrowi Jekiełkowi, który starał się jak najlepiej bronić naszej bramki przez wszystkie mecze w kategorii: Gimnazjum i Szkoła Średnia.

Zobacz zdjęcia - kliknij