W Wielkim Poście w 2021 roku kazania pasyjne w naszej parafii głosi ks. Patryk Wramba, wikariusz parafii katedralnej Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu.

Nabożeństwa Gorzkich Żali odprawiane są w naszym kościele parafialnym w wielkopostne niedziele o 17.45.

I Niedziela Wielkiego Postu:

II Niedziela Wielkiego Postu:

III Niedziela Wielkiego Postu:

IV Niedziela Wielkiego Postu:

V Niedziela Wielkiego Postu:

"Nie było cię tam. Nie było ci dane widzieć naocznie, a jednak z żalem rozważasz mękę Chrystusa. Wyrok skazujący sprzed 2 tysięcy lat. Kara śmierci dla kontrowersyjnie skazanego Mesjasza. Wyrok śmierci, jakich w tamtych czasach wiele, ale jednak zupełnie inny, bo wyrok dotyczący Boga.

Pozwól się dziś porwać nie tyle do rozważania, ile do wejścia sercem w wydarzenia sprzed dwudziestu wieków. Pozwól przenieść się do tych wydarzeń, które miały tak ogromny wpływ na nasze życie i całą historię zbawienia"

Gorzkie Żale to nabożeństwo pasyjne, poświęcone miłości naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Pochodzi ono z początków XVIII w. - po raz pierwszy odprawiono je w 1707 r. Jego tekst zachował oryginalne, staropolskie brzmienie.

W tym roku kazania pasyjne głosi ks. Piotr Brągiel. Posłuchajcie:

I Niedziela Wielkiego Postu:

II Niedziela Wielkiego Postu:

IV Niedziela Wielkiego Postu:

V Niedziela Wielkiego Postu:

Niedziela Palmowa:

"Śmierć na krzyżu to nie była ludzka śmierć. Coś co wieszano na krzyżu, żyjąc jeszcze godzinami, przestawało być człowiekiem. Było najniższym gatunkiem pośmiewiska. Ogołocone umieranie, wystawione na pokaz, wywleczone na górę. Mogło budzić tylko odrazę i sadystyczny śmiech, brudny i nieludzki. A między słupem i patrzącymi leżała przepaść odczłowieczenia. Taką właśnie śmierć wziął sobie Bóg, kiedy wszedł między ludzi. Przeszedł przez agonię przybity do narzędzia, które nie miało godności narzędzi ludzkich. To był symbol pogardy. A On wziął ten znak, dał się do niego przybić, spłynęła po nim Jego krew i Jego życie. I odtąd to już nie jest znak odczłowieczonej śmierci. To jest znak najwyższej, cudownej, nieśmiertelnej godności człowieka."

Posłuchajcie kazania pasyjnego z II Niedzieli Wielkiego Postu:

"Polano mi kiedyś czoło wodą. Ta woda nie zostawiła śladu. Ślad łatwiejszy do potwierdzenia zostawiło na moim ciele, kiedyś polanym wodą, wszystko późniejsze. Każdy nieudany rok, każdy uśmiech, niepokój, pogody i deszcze. Chrzest to nie tatuaż, nie pozostawia znaku. To nie ślad wody, to tylko świadomość tamtej śmierci jest już nie do ukrycia. Była jawna, publiczna, widoma i na oczach świata. Jeżeli do mnie dotrze fakt tej śmierci, tamta odwaga i tamta bezbronność, wszystkie słowa, które powiedział nim gwoździe połączyły Go raz na zawsze ze znakiem krzyża, który potem woda naznaczyła na moim czole, to nawet jeśli próbuję chcieć zatrzeć znak chrztu, nie potrafię. Jest ten znak moim życiem, sensem mojego życia."

Posłuchajcie kazania pasyjnego z I Niedzieli Wielkiego Postu: