Fragment listu pasterskiego biskupa opolskiego Andrzeja Czai na Wielki Post 2016 roku:

W Pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu, jak co roku, zwracam się do Was ze słowami pokrzepienia i zachęty, aby dobrze wykorzystać czas pokuty, który Kościół daje nam na drodze nawrócenia i przemiany.(...)

Jeśli mamy uchronić życie Boże w nas od skażenia grzechem, musimy ciągle podejmować walkę ze swymi słabościami i grzechami, także z wszelkimi pokusami i mocami ciemności. W stale ponawianych przyrzeczeniach chrzcielnych trzeba odczytywać konkretne zobowiązania i mobilizować się do solidnej pracy nad sobą. Musimy strzec wolności, do której „wyswobodził nas Chrystus” (Ga 5,1). Dlatego trzeba znać Boże prawo, zgłębiać je i wypełniać, formować sumienie i żyć zgodnie z jego głosem, walczyć z każdym grzechem, by nie trwać w nim i żyć w stanie łaski uświęcającej. Aby nas grzech nie opanował, trzeba walczyć z grzechami głównymi i wszelkimi wadami, demaskować pozory dobra, odkrywać i krzewić prawdziwe wartości, uwzględniać ich hierarchię, pielęgnować cnoty. Natomiast nie chcąc w żaden sposób narazić się na wpływ złego ducha, trzeba odciąć się od tego, co znamionuje jego tożsamość: od życia w kłamstwie, od powodowania podziałów i życia w nienawiści. Trzeba się starać żyć w prawdzie i służyć prawdzie, żyć w zgodzie i troszcząc się o jedność, kroczyć drogą miłości, czyli ofiarować swoje życie w darze Bogu i ludziom.(...)

Nie ulega wątpliwości, że jako ludzie ochrzczeni jesteśmy niejako w komfortowej sytuacji. Wprawdzie jest w nas skłonność do grzechu i ciągle upadamy, nawet wielokroć wracamy do tych samych grzechów, jednak dane nam są różne możliwości powstawania i odnowy życia.(...) Jak przekonuje papież Franciszek, Bóg nie męczy się w przebaczaniu nam, a miłosierdzie jest Jego imieniem i odpowiedzialnością za nas. Trzeba jednak dać temu wiarę i wierzyć w moc Bożego miłosierdzia.(...)

List pasterski "Nie samym chlebem żyje człowiek (Łk 4,4)" przeznaczony jest na 1. niedzielę Wielkiego Postu. Pełna treść listu - przeczytaj

Fragment listu pasterskiego biskupa opolskiego Andrzeja Czai na Wielki Post 2015 roku:

Zazwyczaj w pierwszych dniach Wielkiego Postu wyznaczamy sobie różnorakie postanowienia i w ten sposób deklarujemy przed Bogiem i wobec wspólnoty Kościoła gotowość podjęcia trudu nawrócenia i pokuty, czyli usuwania z życia tego wszystkiego, co nas oddziela od Boga. Niestety wielokroć, w krótkim czasie, nasza pierwotna gorliwość i mobilizacja stygną i bywa, że zamiast odnowy życia pojawia się w sercu rozgoryczenie, a w codzienności rezygnacja z pracy nad sobą. Pomimo, że mamy szczerą intencję, prawdziwą chęć, a nieraz wielkie pragnienie zmiany życia – im bardziej uznajemy, że brakuje nam głębi wiary, ducha i modlitwy – trudno jednak sprostać zadaniu. Dlaczego tak się dzieje i czy nie można temu jakoś zaradzić? (...)

Nie wystarczy radośnie śpiewać: Bóg jest miłością, zbawieniem darzy i kocha bardzo mnie, dziecię swe, by miłością Boga się rozradować, ze względu na nią ciągle podejmować trud nawrócenia i dla niej żyć. Święty Jan, Apostoł i Ewangelista, podpowiada w swoim pierwszym liście (por. 1 J 3,1), że miłość Boga trzeba zobaczyć, dostrzec jej wspaniałość i potęgę. (...)

Drodzy Diecezjanie, u początku czasu wielkanocnej pokuty zwracam się do Was z gorącym apelem, byście świadomie podjęli wysiłek spoglądania na Jezusa, na Jego krzyż, Jego umęczone oblicze i przebity bok. Tak czynili nasi ojcowie, a świadectwem ich zaangażowania są dziedziczone przez nas konkretne formy nabożeństw: czterdziestogodzinna adoracja Najświętszego Sakramentu, rozważanie Drogi Krzyżowej i Gorzkie żale z kazaniem pasyjnym. Mamy do czego nawiązać i z czego czerpać. (...)

List pasterski "Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy (Ps 16,8)" przeznaczony jest na 1. niedzielę Wielkiego Postu. Pełna treść listu - przeczytaj

Fragment listu pasterskiego biskupa opolskiego Andrzeja Czai z okazji Tygodnia Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan w 2015 roku:

Drodzy Diecezjanie, jak co roku w dniach 18-25 stycznia obchodzimy Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan. (...) Tegoroczną myśl przewodnią zaczerpnięto z Ewangelii wg św. Jana, z opisu spotkania Jezusa z Samarytanką. Jako motto wybrano słowa, które Jezus rzekł do Samarytanki: „Daj mi pić!” (J 4,7). (...)

W spotkaniu z Samarytanką Jezus uczy, jak wielkie znaczenie dla właściwego rowoju relacji międzyludzkich ma dialog. Swoją postawą zachęca do jego podejmowania w duchu poszanowania godności partnera i z gotowością do wspólnego poszukiwania prawdy. Chodzi więc w konsekwencji o wzajemne ubogacanie siebie poprzez dzielenie się wspólnie odkrywanym i zgłębianym darem prawdy. Dialog zakłada wierność wobec poznanej prawdy. Dzięki dialogowi chrześcijanie uczą się „razem” wzrastać w misterium Chrystusa i Jego Kościoła. Dialog stwarza nowe możliwości poznawania siebie nawzajem. Św. Jan Paweł II w encyklice Ut unum sint pisze, że „postawa «dialogiczna», odpowiada naturze osoby i jej godności” (UUS 28). Chodzi więc o postawę, której zewnętrzny wyraz ma bardzo głębokie wewnętrzne ugruntowanie. (...)

Zwracam się do Was, Siostry i Bracia w Chrystusie Panu: Podejmujmy na różne sposoby dzieło jednania Kościoła. Czyńmy to przez szczery dialog z naszymi niekatolickimi sąsiadami i znajomymi, w formie gorliwej modlitwy o jedność chrześcijan, poprzez wspólne zgłębianie Słowa Bożego oraz ekumeniczne spotkania o charakterze naukowym, religijnym i społecznym.

List przeznaczony jest na niedzielę 18 stycznia br. Pełna treść listu - przeczytaj

Fragment listu pasterskiego biskupa opolskiego Andrzeja Czai na Święta Bożego Narodzenia 2014:

Drodzy Diecezjanie, na wieńcu adwentowym zapłonęła już czwarta świeca. To znak, że niebawem nadejdą święta Bożego Narodzenia. Dlatego w tę IV Niedzielę Adwentu kieruję do Was słowo pasterskie z zamiarem zaproszenia Was do jak najlepszego przeżycia dorocznego obchodu urodzin Jezusa, naszego Pana, w świątyniach i we własnym domu. Trzeba bowiem określonego wysiłku i zaangażowania, aby Pan Jezus mógł napełnić nasze serca swoim pokojem, by Jego bliskość stała się naszą radością, była źródłem nadziei w naszym życiu, a także rozwoju dobra i miłości w naszych rodzinach. (...)

Z pewnością trzeba będzie jeszcze zrobić ostatnie zakupy przedświąteczne i porządki w domu, ubrać choinkę, postawić z dziećmi szopkę, przygotować tzw. „dzieciątko” pod choinkę. To wszystko jest ważne. Bardzo ważny jest także stół wigilijny i przebieg wieczerzy wigilijnej, zachowanie tradycji rodzinnych i ufna modlitwa przy stole: odczytanie z Ewangelii opisu narodzin Chrystusa, modlitwa za rodzinę, za zmarłych z rodziny, modlitwa o pokój i żywą wiarę w Kościele i w świecie, przełamanie się opłatkiem, atmosfera ciepła i miłości, śpiew kolęd. Jednak nie wolno na tym poprzestać!

Przede wszystkim w tych dniach Oktawy Bożego Narodzenia i aż po Niedzielę Chrztu Pańskiego trzeba rozradować się Dzieciątkiem Jezus i jak najwięcej dziękować Bogu za to, że dał nam swego Syna i że okazana w ten sposób wielka łaska niesie nam zbawienie. Dlatego w tych dniach trzeba zadbać o to, aby jak najczęściej uczestniczyć w Eucharystii, która stanowi najlepszą formę wyrażenia Bogu wdzięczności i przyjęcia Jezusa do swego serca. Msza święta to przecież czas Bożego Narodzenia i możliwość rozwoju Bożego życia w nas. (...)

List przeznaczony jest na 4. niedzielę Adwentu (21 grudnia br.). Pełna treść listu - przeczytaj